حدود دوساعتی بود که خواب بودام .کش وقوسی به بدنم دادم .از تکان های من بود که بیدار شد.خمیازه ای کشید وچشمانش را مالید .
دستش را روی پیشانیم گذاشت وگفت:تبت اومده پایین ولی هنوز یکم داغی .
بلیزم را از روی صندلی برداشت وبه دستم داد.با بی میلی گرفتم تا بپوشم بادودلی به بلیز نگاه کردام وبعد به دنییل که درحال پوشیدن لباسش بود .دلم میخواست اجازه داشتم تا حداقل برای یک ساعت از گرمای بدنم دور شوم واز سرمای بینظیر تنش لذت ببرم (فکرهای خاک برسری)
بلیز را پوشیدام وروی صندلی نشستم .هنوز نیم ساعت نگذشته بود که جلوی در خوابگاه پیاده شدیم
ازپله ها باسرعت رفتم بالا در اتاق را باز کردام و وارد شدم .جلوی در خشکم زد
:اینجا که ..
دنییل حرفرم راقطع کرد ودرحالی که به سمت اتاق هولم میداد گفت:درسته اتاق ماست .بیخییال خوابگاه خوابگاهه چه فرقی میکنه
:برامن فرق میکنه
انا گوشه ی اتاق روی تخت خوابیده بود .چشمانش را باز کرد وگفت:مامان اومده؟؟؟
برگشتم سمتش وگفتم :اره.پاشو لباس بپوش داریم میریم
انا:من نمییام .میترسم
با بی حوصلگی گفتم: اخه از چی باید بترسی؟
دنییل روبه روم ایستاد .دست هامو مقابلم گرفت ودو تا خط زخم روی شاهرگ روی دست هامو نشونم داد
باتعجب به دستهام نگاه میکردام
دنییل:نه مثل اینکه یادش رفته
سرم دردشدیدی گرفت دریک لحظه تمام صداها خفه شدند .از شدت درد طاقت نیاوردام وروی زمین زانو زدام
کم کم همه چیز تار شد وبیهوش شدم
.................................................
میدونم خیلی کمه اکشال نداره زود زود میذارم ادمه این قسمتو